|
Πολύ-πολύ
αργησαμε Κλεοπατρα
Φέρε
μυρωδιές για το ψωμί της Μεσαριάς,
Κλεοπάτρα
Φέρε
κρασί της Λεμεσού τους αμπελώνες
Κι
ας πιούμε στ’ ονομα της φιλίας και της
ειρηνής
Φερ’
μου μια χούφτα χώμα
απο
το νότο, Κλεοπατρα
Ας
φυτέψουμε μαζί λουλούδια ειρήνης
στις
γλαστρες μας πού ’ναι αδέιαν καιρό πολύ
Πολύ-πολύ
αργήσαμε, Κλεοπάτρα
Κοίτα
τους γιους μας
Κρατούν
οπλα παλι
Ενας
δικός σας
Ενας
δικός μας
κι
υστερα τα χρόνια που κυλούν
Ας
σκεφτούμε μια στιγμή
ποιος
στ’ αλήθεια είναι ο χαμένος;
Στη
θέση των πολιτικων
ας
μιλήσουμε εμείς-οι μάνες-
τωρα
πια, Κλεοπατρα.
΄Ελα,
ας φυτέψουμε μυγδαλιές στην πράσινη
γραμμή
Ας
μπολιάσουμε την ειρήνη στα κλαδιά τους
ν’
ανθίζει κάθε ανοιξη
Ας
μαζεψουμε οι δυο μας
της
φιλιας τους ανεμους
να
ςηκώσουν στα φτερά τους
τους
χαρταετούς των παιδιων μας.
΄Εχουμε
ένα τραγούδι
δεν
ξερω αν το γνωρίζεις
“Στις
πλαγιές του Πενταδάχτυλου
φυτρωνουν
αγριοχορτα που πνίγουν το στάρι“.
ας
τραγουδησουμε μαζί, Κλεοπάτρα
με
saz και μπουζούκι.
Ος
τώρα,
οι
μάνες είμασταν πάντα οι χαμένες
για
μια φορά
ας
αφίσουμε να νικήσουν τα παιδιά μας,
Κλεοπάτρα.
Μετάφραση:
Μαρία Λουκά
Η
Κλεοπάτρα είναι φίλη μου, δασκάλα στο
Νοτο.
|